Hier ben ik dan weer met een stukje schrijfwerk.. Op mijn werk heb ik het helemaal gehad, er zijn ook nog eens 2 collega’s ziek, ééntje is zwanger, de andere 2 half invalide en nog eens 2 die de kantjes eraflopen en dan kon ik voor 7 gaan werken. Beide verzamelhechters zijn aan gort, veel scheve brochures en andere mankementen. Op maandag en woensdag ben ik nog wezen fitnessen, maar donderdagavond was ik weer de pineut met overwerken.. Zo heb ik anderhalf uur langer gewerkt en niemand van kantoor die je een blikje fris of een ritje naar huis aanbiedt.. En daar moet ik jaarlijks bijna € 1000,- van mijn netto salaris voor ophoesten, met gebounchte aanmaningen, als mijn salaris weer te laat op de rekening staat. Al die aanhoudende problemen stemmen mij erg verdrietig en dan komen die rotfeestdagen er nog eens aan..Bahhh..Vrijdag had ik absoluyt geen energie meer om naar de sportschool te gaan en dat betekent dat de “dip” er weer aankomt..
Ook deze zaterdag ging er meer geld uit, dan dat er binnenkwam. Behalve mijn TV is mijn telefoon ook defect en ik heb geen geld voor beltegoed te kopen (duur mobiel bellen).Er was een DECT-telefoon bij de Aldi in de reclame, toch maar gedaan. Ook had ik mijn gouden ketting die bij de beroving stuk raakte laten repareren, nu alweer zo’n € 200,- armer. De pot is nu aardig leeg aan het raken en dan moet ik € 97,- reizen en € 50,- medicijnen op te hoesten. Dat zal wel weer een aantal weken “creatief” (lees: eenzijdig) koken worden…Toen ik de supermarkt uitkwam en mijn ketting wilde ophalen, kreeg ik acute hoge nood.. Zoeff! De Brasserij maar ingevlogen naar de herenplee. Letterlijk: “Shit happens”..! Nood breekt wet, nietwaar? De rest van het weekend heb ik thuis, in bed en achter de computer doorgebracht…
Christa's ruimte 